Bu gün 11 haziran eski sokaklarda gezerken yaşanmışlıklar dan en çok aklımda kalan tertemiz evlerin pencerelerinden bize bakan sarmaşık çiçekleri, komşularımızı ve en çokta sokak lambası altında oturup saatlerce sohbet ettiğim arkadaşlarımı.
Birde saatlerce benim gelmemi bekleyen küçük bekleyene mi hatırladım, hepsinden ayrı olsam da anıları hep yüreğimde o günkü güzellikleri ile yaşıyorım.
Samimi dostluklar vardı sokaklarımız da
sevgi ile bitişik birbirinden güzel evlerimiz vardı.
Aslında her sokak başında anılarımı ne kadar çok olduğunu her evin içinde yaşadıklarımı düşündüm tek tek. Ne güzelmiş eskiler.
Bu güzel anıları yaşatan rahmetli büyüklerimize Allah'tan rahmet dilerken tanıdığım yada tanımadığım insanlara ve arkadaşlarıma da içten içe teşekkür ediyorum.
Arnavut kaldırımlı sokaklarda dolaşırken
Yüreğime çöreklenen anılar..
Bahçesinde leylak,hanımeli evler
görünce
İçten içe teşekkür ediyorum her birine.
Sizlerde bir çoğu belki bu güzellikleri yaşadı belki de yaşayamadı.
Belki de bu güzellikleri yaşayan son nesil gibi hissediyorum.
Çünkü bu günün yaşanan her türlü kargaşa ekonomik zorluklar, insanlarımızın iyi niyetten yoksun, çıkarcı olmaları benim böyle düşünmeme neden oluyor.
Yine de içimde iyimserlik yok diyemem ama çok çok az.
✍️ Türk Mustafa